|
| The first prototype flew in November 1943. 20 built.
| MODEL | M6A1 |
| CREW | 2 |
| ENGINE | 1 x "Atsuta-32", 1050kW |
| WEIGHTS |
| Take-off weight | 4040-4445 kg | 8907 - 9800 lb |
| Empty weight | 3300 kg | 7275 lb |
| DIMENSIONS |
| Wingspan | 12.26 m | 40 ft 3 in |
| Length | 11.64 m | 38 ft 2 in |
| Height | 4.58 m | 15 ft 0 in |
| Wing area | 27.0 m2 | 290.63 sq ft |
| PERFORMANCE |
| Max. speed | 430 km/h | 267 mph |
| Cruise speed | 300 km/h | 186 mph |
| Ceiling | 9900 m | 32500 ft |
| Range | 1200 km | 746 miles |
| ARMAMENT | 1 x 13mm machine-gun, 850-kg torpedo or 1 x 800-kg bomb or 2 x 250-kg bombs |
 | A three-view drawing (752 x 1206) |
| Dave Smith 55th, e-mail, 19.02.2014 01:39 If anyone wants to see the subs- i400 etc. that these a /c flew from, go to operationstormbook.com /i400images. reply | | Chuck, e-mail, 29.12.2013 04:26 Didn't know this aircraft existed until I saw the exhibit under the Enola Gay (close to my all time favorite - the P38) at Udvar-Hazy back in 2005. I had to find a scale model and detail it from my photos. Beautiful airplane. reply | | Mark, e-mail, 20.09.2012 17:31 Aichi M6A1
Τα υδροπλάνα Aichi M6A1 με το προσωνύμιο Seiran (ομιχλώδες βουνό) μοναδικά στο είδος τους και άγνωστα στους συμμάχους κατά τη διάρκεια του πολέμου, σχεδιάστηκαν συγκεκριμένα για χρήση με τα υποβρύχια κλάσης I-400. Είχαν πλήρωμα δύο ανδρών και ο οπλισμός τους ήταν ένα οπλοπολυβόλο 13mm και μία τορπίλη 850 κιλών ή μία βόμβα 800 κιλών. Τον Οκτώβριο του 1943 το πρώτο (πρωτότυπο) από τα συνολικά 28 Seirans που κατασκευάστηκαν, ήταν έτοιμο.
Η κατασκευαστική εταιρεία Aichi Kokuki σχεδίασε τον έλικά τους έτσι ώστε να χωράει ακριβώς στο τούνελ αποθήκευσης του υποβρυχίου και εγκατέστησε στα υδροπλάνα δωδεκακύλινδρο κινητήρα εξελιγμένο από την ίδια, γερμανικής προέλευσης (Daimler-Benz), ίδιον με αυτόν που έφεραν τα Messerschmitt Bf 109, διότι οι ιαπωνικοί κινητήρες της Mitsubishi ήταν αδύνατον να χωρέσουν. Αυτός έδινε μέγιστη ταχύτητα στο αεροσκάφος τα 474 km /h. Για να χωρέσουν τα αεροσκάφη μέσα στο υποβρύχιο, τα πτερύγιά τους περιστρεφόντουσαν κατά 90 μοίρες και δίπλωναν προς τα πίσω κατά τρόπο που να εφάπτονται στην άτρακτο. Όταν ήταν ξεδιπλωμένα για την πτήση, τα υδροπλάνα είχαν έκταση πτερυγίων 12,2 μέτρα και μήκος 11,6 μέτρα. Επίσης οι άκρες των σταθεροποιητών των πτερυγίων ουράς, δίπλωναν με τη σειρά τους προς τα κάτω για να διευκολυνθεί η αποθήκευση.
Ένα καλά εκπαιδευμένο πλήρωμα τεσσάρων ανδρών αναλάμβανε την προετοιμασία κάθε υδροπλάνου το οποίο ήταν έτοιμο για πτήση σε 7 μόνον λεπτά. Τα Seirans εξέρχονταν από το υποβρύχιο και αμέσως το πλήρωμα αναλάμβανε το ξεδίπλωμα των πτερυγίων. Σειρά είχαν οι πλωτήρες που αποθηκεύονταν σε ειδικά διαμερίσματα ακριβώς κάτω από τη γέφυρα του υποβρυχίου και εκατέρωθεν αυτής. Από εκεί γλιστρούσαν εύκολα προς τα εμπρός σε κεκλιμένες ράμπες και ακολούθως συνδέονταν με τις πτέρυγες του υδροπλάνου. Τα αεροσκάφη προωθούντο από έναν καταπέλτη ώθησης μήκους 26 μέτρων, με βοήθεια συμπιεσμένου αέρα, στο μπροστινό μέρος του υποβρυχίου. Κάτω από τον καταπέλτη ευρίσκονταν τέσσερις φιάλες με συμπιεσμένο αέρα συνδεδεμένες με το έμβολο ώθησης. Τα αεροσκάφη, με τη μηχανή τους αναμμένη, ευρίσκοντο επάνω στη ράγα του καταπέλτη και εκσφενδονίζονταν κατά μήκος αυτής, πραγματοποιώντας έτσι την από υποβρυχίου αποθαλάσσωση. Μετά το τέλος της αποστολής, αυτά προσθαλασσώνονταν κοντά στο υποβρύχιο και ένας ειδικός γερανός τα επανέφερε επάνω σε αυτό.
Το μοναδικό διασωθέν υδροπλάνο αυτού του τύπου κοσμεί αίθουσα του National Air and Space Museum στην Washington D.C. reply | | Steve, e-mail, 21.08.2012 20:42 The Seiran suggests what might have been a useful alternative for the Kriegsmarine - a fighter-like floatplane successor to the Ar-196 to serve as air defense from heavy ships, as a hedge against what actually happened - the nonavailability of the carrier "Graf Zeppelin". (Visualize guns as payload instead of bombs). Performance as a fighter would have been unimpressive - but capable of dealing with all Fleet Air Arm strike aircraft through the Barracuda. reply | |
| | bombardier, e-mail, 25.05.2011 11:31 20 I-400 class submarines with 3 seaplanes each would have been tough opponents reply | | NH Rackley, e-mail, 27.05.2010 14:17 The single remaining Aichi Seiran floatplane sits fully restored in the Smithsonian Air & Space Udvar-Hazy Center at Dulles Airport, VA. Drop in, as a docent I'll give ya'll a three hour tour. reply | | Scott Williams, e-mail, 01.09.2009 17:15 When I visited the Paul Garber facility in 1992, they were in the process of restoring one of these aircraft. I'm not sure if they've finished it yet or not. reply | | KEN FERREL, e-mail, 14.05.2008 05:57 The book "The Japanese Submarine Force and World War II" by Carl Boyd and Akihiko Yoshida describes the use of these aircraft in their Giant I-400 class submarine. Also stated that they were converted from "Judy" dive bombers. The I-400's hanger could hold three seaplanes. reply | | David, e-mail, 21.09.2007 16:47 This aircraft had a very complicated system of folding wings and tailplane. The wings unlocked, pivoted vertically and were folded back against the fuselage. The ailerons on the rear tailplane folded downwards towards the ground. When folded the body and wings were all contained within the diameter of the propellor.
On take off, from the submarine, the pilots were subjected to tremendous forces from the launch device. reply |
|
Do you have any comments?
|
| 
COMPANY
PROFILE
All the World's Rotorcraft
|
